Zwangerschap: medisch wonder?

Echo week12 Ikverwacht

Blog Mysterie zwangere 5

“Vlak voordat ik zwanger werd van mijn eerste kindje werd er een cyste aan mijn eierstok gevonden. We kwamen hier achter omdat we hadden besloten om toch maar medisch te laten checken waarom het niet lukte om zwanger te worden. Totaal toeval dat we hier achter kwamen want volgens de artsen kon dit niet de reden zijn dat het niet lukte, want mijn andere eierstok had het produceren van eitjes gewoon overgenomen en deed het voor twee. Voordat ik gecheckt werd voor een operatie om de cyste weg te laten halen kwam het tweede toeval; ik was zwanger! Geen operatie dus meer maar wel een medische indicatie; mijn controles tijdens de zwangerschap en mijn bevalling zouden in het ziekenhuis plaatsvinden.

Ik had ongeveer elke maand een nieuwe echo en de verloskundige afspraken waren met een verloskundig specialist uit het ziekenhuis (zo’n stuk of 5 a 6). De echo’s bestonden uit kijken of alles goed ging met het kindje en dan door naar de cyste, van beide werden foto’s gemaakt als aandenken, alleen de laatste verdween in mijn dossier en ging niet in mijn agenda mee. Hoewel ik een geweldig ziekenhuis had met een hele fijne gynaecologe, ging elke afspraak vooral over het wel of niet groeien van de cyste, wat ik kon verwachten qua cyste en wat het betekende voor tijdens de bevalling.

De verloskundig specialisten hadden het over andere dingen maar omdat dat steeds anderen waren werd vooral een checklist met me doorgenomen wat ik moest regelen en werd er naar het hartje geluisterd. Hoe ik me voelde, wat er op me afkwam of hoe ik de bevalling moest aanpakken kwam eigenlijk niet echt aan bod. Hoewel dit ook echt een keuze van mezelf is geweest omdat ik geen zwangerschapsgym of andere vormen van hulp heb opgezocht om gewoon zwanger te zijn, voelde het zwanger zijn achteraf toch een beetje als ziek zijn. Ik heb vooral na 20 weken een heerlijke zwangerschap gehad met weinig complicaties, waardoor ik weinig ongerust hoefde te zijn. Maar steeds in dat ziekenhuis voelde toch alsof ik een medisch geval was.

Na deze zwangerschap nam ik me voor dat als ik weer zwanger zou zijn dit anders zou gaan. Haal die cyste er dan maar uit, voordat ik zwanger ben. Op aanraden van de gynaecologe heb ik dat uiteindelijk niet gedaan, we hadden nu gezien dat ik zwanger kon worden met deze cyste (en na de operatie is dan toch weer een risico) en ook dat hij niet groeide of problemen gaf tijdens de zwangerschap.

Oké dacht ik maar ik heb wel iets over die tweede keer zwangerschapsbeleving te zeggen. Dus toen ik zwanger werd heb ik me gelijk aangemeld bij een verloskundige praktijk met de vraag of zij mij naast het ziekenhuis konden begeleiden. Ik kon helaas pas in week 11 bij hen terecht dus eerst een afspraak voor een echo in het ziekenhuis, wat deed de cyste? Daar kreeg ik een andere gynaecoloog, maar gelukkig steunde hij me dat niet alle afspraken in het ziekenhuis hoefde, alleen in het begin willen ze de groei in de gaten houden (van de cyste welteverstaan niet van het kind). Hij deed dan ook echt zijn best om me te feliciteren toen hij een kindje zag, deed snel de termijnbepaling en hop we gingen naar de andere kant, kijken hoe groot de cyste was.

Ik had tenminste gezien dat er iets levends in me zat en kon naar de verloskundige voor de rest. Ik was benieuwd hoe dat was. Eerlijk gezegd weet ik het nog niet. De afspraak met 11 weken ging eigenlijk helemaal niet over mij en de baby, het ging over ziektes in de familie, de cijfers van mijn vorige bevalling en de gezondheid van mezelf; een echte intake.

En ondertussen vraag ik me af of het eigenlijk helemaal niet aan het ziekenhuis heeft gelegen, misschien is een zwangerschap wel gewoon een medisch wonder en verwacht ik gewoon de verkeerde dingen. Net als vorige keer voor dat andere gedeelte dan maar gewoon mijn netwerk opzoeken.”

Hoe was dit bij jou? Voor meer ervaringen van ouders (to be) kijk op onze website onder onderwerpen.