Omgeving en netwerk.
Wanneer je (met je partner) vader of moeder wordt, verandert niet alleen je eigen rol maar ook die van mensen in je omgeving en dan met name die van je directe familie en/of vrienden. Ouders worden grootouders en broers en zussen worden ooms en tantes maar ook anderen zien je opeens vader of moeder worden en omgaan met een kleintje. Dat zorgt soms voor adviezen waar je wel of niet van gediend kunt zijn, maar misschien ook wel voor andere manieren van omgaan met je kind.
Er kan sprake zijn van een generatiekloof met je (schoon)ouders of grootouders. Ook kan de reactie op de zwangerschap/het ouderschap al iets doen met jou of je partner. Misschien is men erg (of te veel) betrokken of heb je juist weinig reactie uit je omgeving.
Hieronder volgen quotes van ouders over dit onderwerp:
- “Na de bevalling wilde ik eigenlijk na 3 dagen geen of weinig bezoek ontvangen. Ik had vooral het idee dat ik dat namelijk voor anderen deed en niet voor mezelf laat staan voor ons kind. Ik wilde ook eigenlijk niet dat anderen hem vast hielden en voelde me daar dan weer rot over omdat ik het idee had dat ik anderen daar mee kwetste. De goedbedoelde adviezen heb ik veelal in de wind geslagen. Ik ben nooit onzeker geweest over hoe ik ons kind wilde opvoeden en heb daar samen met mijn partner ook hele duidelijke ideeën over alleen er valt niet te ontkomen aan de tips.”
- “Weinig begrip vanuit omgeving, ook voor onze keuze om responsief te zijn en samen te slapen.”
- “Het uiteindelijke doel en mijn omgeving houden mij op de been.”
- “Ik word ont-zet-tend moe van de mensen uit de vorige generatie ouders die alles aanstellerij vinden…. Of het nu gaat om voeding, slapen, opvoeding of wat je mag eten tijdens de zwangerschap, ze vinden het overdreven of “wij deden ook gewoon …. en ons kind is toch ook gelukt?”. Ja klopt onze generatie leeft en doet het helemaal niet slecht maar als uit bepaalde onderzoeken dingen blijken beter te zijn, of als je risico’s kunt vermijden dan doe je dat toch voor je (ongeboren) kind?! Dat hadden jullie destijds ook gedaan, alleen waren deze dingen nog onbekend.”
- “Ik ervaar alle positieve energie als heel fijn, niet alleen van de baby en partner, maar ook van familie, vrienden, collega’s of zelfs volstrekt vreemden op straat of in de supermarkt.”
- “Iedereen lijkt een mening te hebben over hoe je het doet als moeder of ouder. Opeens voelt men zich vrij om van alles te zeggen als ‘geef je nu nog borstvoeding?!’, ‘je verwent hem met één-op-één aandacht’ of ‘laten huilen kan best’. Met name ouders en schoonouders kunnen er wat van maar zelfs mensen zonder kinderen zeiden dingen als ‘stop gewoon met die borstvoeding, het heeft lang genoeg geduurd!’, heel vermoeiend. In het begin werd ik van veel van die dingen onzeker en ging ik in discussie of zocht het allemaal na in boeken of op het internet, maar nu luister ik er minder naar en trek ik mijn eigen plan. Ik heb overigens ook veel positiefs terug gehoord hoor!”
- “Ik vond de 1e zwangerschap heftig om de negatieve reacties na geboorte eerst reageerde iedereen heel positief.”
- “M’n man heeft dit anders beleefd en heeft het er liever niet over/ziet het nut er niet zo van in.”
- “Veel onverwerkte zaken uit het verleden (gezinsdynamiek) kwamen plotseling naar boven. Kwam er ook achter dat ik in een ongezonde relatie zat waar ik uit moest komen, wat leidde tot een breuk in de relatie.”
- “Ik heb gemist dat er echt werd geluisterd naar mijn woorden. Vooral bij tweede zwangerschap was het niet makkelijk. Bijv ‘ vast zwaar zwanger zijn met een baby erbij’ terwijl ik vertelde dat niet zwaar te ervaren. De misselijkheid en braken maakten het zwaar. En toch zei men meestal ‘ ja maar het is ook zwaar met een baby’. Jammer dat er niet werd geluisterd. Frustrerend.”
- “Wij hadden de hele week vrienden uitgenodigd en gevraagd of zij wilden koken, dat was ook heel fijn.”
- “Ik wilde het liefst geen bezoek. Ik deed dat plichtmatig maar wilde eigenlijk lekker alleen zijn met mijn baby!”
- “In de periode van zwangerschap en de eerste twee jaar hebben we vier grootouders en oudtantes van mij en mijn vrouw verloren. Dat was heel heftig en de vergankelijkheid en kwetsbaarheid van het leven en de generaties wel benadrukt. De een wordt geboren en de ander gaat dood.”
- “Ik vind de relatie tussen mij en mijn ouders en schoonouders heel heftig geworden. Zij zijn zo ontzettend eigenwijs en eigenen zich behoorlijk wat rechten toe omdat ze grootouders zijn. Ik merk ook dat ik veel dingen negeer in eerste instantie maar toch knaagt dit af en toe.”
