Geboorte en net daarna.
Op die zwangerschap volgt dan toch de bevalling, een ingrijpende gebeurtenis voor de meeste moeders en hun partners. Hoe je de bevalling ervaart kan natuurlijk heel verschillend zijn en afhankelijk van de duur, de pijn die je ervaart, de ingrepen die eventueel nodig zijn, de plek waar de bevalling plaatsvindt, hoe je er zelf mee omgaat en wie er bij aanwezig is.
Maar toch begrijpen we van veel mensen dat er weinig ruimte is om bij stil te staan na afloop (doordat er een kleintje is dat alle aandacht nodig heeft, of door andere belangrijke zaken) terwijl veel mensen het wel zouden willen bespreken. Het blijft dan iets dat je erg bezighoudt. Waar je vragen over hebt, of veel emoties bij ervaart. Uiteraard bieden wij deze mogelijkheid bij Ikverwacht wel.
Hieronder volgen quotes van mensen over de bevalling:
- “Bizar, onwerkelijk, supersnel, onbewust vermoeiend (vermoeidheid komt pas later) maar vooral: prachtig.”
- “Ik miste uitleg na de bevalling. (eerste keizersnede, 2de veel bloedverlies) Ik wist niet goed waar ik aan toe was en hoelang het ging duren. Ook het ophalen van herinneringen van de bevalling heb ik gemist. M’n man heeft dit anders beleefd en heeft het er liever niet over/ziet her nut er niet zo van in.”
- “Verwarrend, vermoeiend, onzeker, verantwoordelijkheid.”
- “Ook had ik het fijn gevonden de bevalling rustig met iemand door te spreken, daar dit toch een heel heftige ervaring is en je door alle hectiek daarna eigenlijk geen tijd hebt om hierbij stil te staan.”
- “Ik had een hel van een bevalling, zat al dik 4 dagen met weeën, maar ze poeierde me steeds af met het zijn maar voorweeën, toen ze uiteindelijk na 5 dagen m’n vliezen braken bleek m’n vruchtwater erwtensoep zo vies en vergiftiging dr bij dus was er ineens haast, volledig uitgeput begonnen aan de rest van de bevalling, ze adviseerde me een epiduraal maar eigenlijk wilde ik geen pijnstilling, toch over laten halen maar ow wat een spijt… Dat ding werkte ook maar half. Uiteindelijk na 1,5 uur persen nog een spoed keizersnede gekregen, de zorg daar en daarna was echt top. Tijdens het hechten op de ok was m’n dochter bij me op de borst dat was echt fantastisch fijn, ze hebben ook foto’s en film materiaal gemaakt voor ons ook heel goed om op terug te kijken.”
- “Ik vond de bevalling zelf heftig, in de zin van: Je bent onzeker, hebt geen idee wat je kan verwachten en moet het over je heen laten komen. Achteraf gezien kijk ik er best positief op terug.”
- “Ik miste informatie voor de periode van direct na de bevalling. De voorbereiding op de bevalling was goed, echter was ik niet op de hoogte van alle ingrepen e.d. direct na de bevalling.”
- “Mijn kraamtranen hadden vooral te maken met het feit dat dit de laatste keer zou zijn, dat ik nooit meer een baby in m’n buik zou hebben, geen getrappel, geen dromen over de baby die er zou komen. En me daar dan vervolgens schuldig over voelen omdat er zo’n prachtige blakende baby was en ik me ronduit somber voelde.”
- “Ik heb een fantastische verpleegkundige bij mij gehad. Ik was vastbesloten om het zonder pijnmedicatie te doen. Toch begon ik te twijfelen. Ze merkte dit op en zei: ik ga je er helemaal doorheen helpen en je er doorheen praten! Ze heeft een bad laten vullen en is geen moment van mijn zijde geweest naast mijn man. Toen ik eenmaal mocht persen was ze een fantastische coach! Wilde altijd graag mijn moeder bij de bevalling maar zij was 9 maanden ervoor overleden. De verpleegkundige leek bizar veel op haar en dat voelde enorm fijn! Ik heb een hele mooie bevalling gehad en kijk er fijn op terug.”
- “Na de bevalling had ik erg veel last van mijn hormonen, daar had ik graag begeleiding in gehad. De eerste 15 weken waren voor ons erg zwaar.”
- “Wereld op zijn kop. Loeizwaar. Verwondering. Verantwoordelijkheid.”
- “Ik heb eigenlijk geen moment tegen mijn bevalling opgezien maar vond het wel enorm heftig! Ik ben (zeker voor een eerste keer) bizar snel bevallen, maar heb geen pauzes tussen de weeën gehad.”
- “Was enorm blij dat de baby eruit was, voelde me in m’n kraambed al beter dan in de zwangerschap. Maar dan zijn er weer andere lastige dingen, je lijf doet overal zeer, je bent moe, last van stuwing. Je wil graag na de kraamtijd snel weer de oude zijn, maar dat heeft echt tijd nodig!”
- “Pittig, pijn door de hechtingen, borstvoeding ging niet vanzelf.”
- “De bevalling zelf vond ik erg bijzonder. Na de eerste thuisbevalling was ik flink uitgescheurd en veel bloed verloren. Ik moest alsnog naar het ziekenhuis. De hechtsessie was traumatisch omdat de verdoving niet werkte. Daar heb ik ongeveer 2 weken van bij moeten komen.”
- “Klote! Door de PE en HELLP was ik er niet goed bij en heb dus best wat gemist! Ook zwaarder herstel door keizersnede.”
- “Ik was zo ondersteboven van bevalling dat het even duurde voordat ik geestelijk helemaal bij mijn kindje was.”
- “Ik vond de bevalling een soort feestje. Klinkt vast gek dat ik dat zeg want het deed heus pijn enzo maar door mijn eerdere ervaringen was ik op iets heel anders voorbereid. Ik had nu de controle, kon voorspellen wat het volgende was wat ging komen (min of meer) en het heftige gedeelte verliep veel sneller. Toen het echt heftig werd was mijn kindje er binnen twee weeën! Daarbij beviel ik dit keer thuis wat betekende geen andere mensen dan verloskundige en kraamhulp, maar deed het eigenlijk alleen samen met m’n man voor m’n gevoel. Ook kon ik dus gewoon in bed blijven en hoefde ik niet meer in de auto en over straat. Dol blij was ik en heeeeel moe :)”
- “Je zou beter voorbereid kunnen worden op het proces erna (herstel) maar misschien is dat ook teveel want je bent al met zoveel bezig en dan kijk je er helemaal tegenop. Just: let it be.”
- “Uitgeput, lichamelijk zwak (kapot gemaakt).”
- “Negatief? De bevalling!”
- “Moeilijk en zwaar. Borstvoeding lukte eerst niet, na een zware bevalling was mijn lijf echt kapot en t enige wat mijn zoontje deed was krijsen, 7 a 8 u per dag. Ik hield (en hou natuurlijk) zielsveel van hem maar die eerste weken waren verschrikkelijk.”
- “De nasleep van de bevalling en de rommelige start met kraamzorg vond ik naar.”
- “Na de bevalling wilde ik eigenlijk na 3 dagen geen of weinig bezoek ontvangen.”
- “Direct na de bevalling, de opluchting en het geluk.”
- “De periode na de bevalling: negatief.”
- “Heftig positieve zin eerste dag na bevalling in ziekenhuis en daarna thuis.”
- “Heftig in negatieve zin omdat ik niet ‘s nachts in het ziekenhuis mocht blijven en elke dag op en neer moest. Zo had ik niet het gevoel dat ik mijn partner de juiste steun kon geven.”
- “Zelf was ik heel erg bezig met info over bevalling en heb ik mij – vind ik achteraf – te weinig voorbereid op leven met baby.”
- “De bevalling was pittig, maar het herstel daarvan vond ik veel zwaarder. Mogelijk dat verwerking mij had kunnen helpen. Inmiddels heb ik het idee dat ik het redelijk verwerkt heb.”
- “Ik miste een realistisch beeld over de impact van een baby op je leven. Ik miste ook meerdere perspectieven, de ene persoon gaat het moederschap gemakkelijk af een ander minder.”
- “Ik heb de zwangerschap en de periode daarna niet als heel blij ervaren. En het voelt een beetje als een taboe om daarover te praten. Ik had het graag daarover willen hebben.”
- “De roze wolk?? Bestaat niet!!”
- “Periode vlak na bevalling: round the clock voeden, weinig slaap, gierende hormonen en bergen emoties.”
- “Kraamtijd vond ik verschrikkelijk. Denk vanwege het overlijden van mijn moeder maar kon het ook geen pnd noemen. Volgende keer geen kraambezoek maar een borrel. Te veel beïnvloed en heb de kraamtijd als zeer rot ervaren.”
- Had heel veel harde buiken, ik was daarom ook heel erg blij dat ik ruim 3 weken te vroeg ben bevallen.”
- “Drama, veel huilen, veel pijn, maar toch ook wel weer van momenten kunnen genieten.”
- “Blij en trots bij alle 3 maar afhankelijk van mijn lichamelijk welzijn soms verdrietig. Ik heb geen roze wolk ervaren , ook geen grijze maar gewoon blauw. Dit was mijn realiteit.”
- “Ik voelde me afschuwelijk met een huilbaby in een klasje babymassage met allemaal gelukkige moeders om me heen, terwijl ik niet wist hoe ik het uur door moest komen met mijn schreeuwende baby!”
- “Een ziekenhuisverblijf van ruim twee weken. Als jonge ouders is dat verschrikkelijk. Het gevoel steeds je kindje alleen te moeten laten. En eenmaal thuis ontzettend wennen aan het nieuwe leven.”
- “Verwachting was een roze wolk. Maar werkelijk was anders. Baby had SUA en waarschijnlijk daardoor te vroeg geboren. Slechte begeleiding vanuit de echopraktijk.”
- “Ik had een huilbaby en een zieke man, daar had ik graag wat praktische ondersteuning bij gewild.”
- “Tijdens mijn zwangerschap had ik niet echt behoefte aan lotgenotencontact. Ik wilde eigen verwachtingen en dromen ontwikkelen los van anderen, wel samen met mijn partner maar wel in een cocon. Erna had ik wel behoefte om met andere verse ouders stil te staan bij mijn en hun beleving. Ik vond het ouderschap geen makkelijke aangelegenheid en had geen behoefte aan zoete verhaaltjes zeg maar. Juist ook de mindere kanten van deze fase mogen benoemd worden volgens mij. Dat ervaar/de ik als steunend.”
- “Als het tegenzit (kind dat alleen maar huilde ivm allergie): hulp, uitleg, aandacht, dat miste ik.”
- “Zwaar, waarom zegt niemand dat het zo is?! Vermoeiend, allerlei klachten.”
- “De eerste periode? Verschrikkelijk!”
- “Pittig, pijn door de hechtingen, borstvoeding ging niet vanzelf.”
- “Ik kan me de dwanggedachten van die tijd nog goed herinneren.”
- “Klote! Door de PE en HELLP was ik er niet goed bij en heb dus best wat gemist! Ook zwaarder herstel door keizersnede.”
- “Go with the flow. Je wordt geleefd en ik was ‘blij’ als de kraamtijd voorbij was en ik mezelf weer wat herkende in gedrag en emoties.”
- “Grijze wolk, onzeker, depressie.”
- “De nasleep van de bevalling en de rommelige start met kraamzorg vond ik naar. Ook de ontregeling van hormonen (denk aan kraamtranen) overvielen me. De weken die volgden waren mogelijk nog heftiger, met name omdat baby veel huilde en ik er voor mijn gevoel ineens voor een groot deel alleen voor stond.”
- “Moe, hectisch, onzeker. Vlak na de bevalling ook euforisch en rustig. Een week daarna (tot nu, 4 weken later) eigenlijk vooral somber en paniekerig. Ik voel me heel beperkt.”
- “Pittig, slopend, paniekerig, mat, somber, uitgeput, open, kwetsbaar, mooi/pril. Ik zat niet goed in mijn vel de eerste 3 maanden na de bevalling. Heftig om zo’n verantwoordelijkheid te dragen, bewust van hoe kwetsbaar zo’n baby is, me schuldig voelend over m’n negatieve gevoelens, voorzichtig een band opbouwend met m’n dochter.”
- “Even wennen aan wezentje dat jouw leven dicteert. Overgeven aan onzekerheid en feit dat niets loopt zoals je verwacht/wilt. Accepteren en loslaten.”
- “Heel heftig. Ik wist niet goed wat ik moest doen, had moeite met het aanpassen aan het ritme met een baby. Veel onverwerkte zaken uit het verleden (gezinsdynamiek) kwamen plotseling naar boven. Kwam er ook achter dat ik in een ongezonde relatie zat waar ik uit moest komen, wat leidde tot een breuk in de relatie.”
- “Heel mooi en heel zwaar. Bij een eerste kind vond ik de overgang naar ineens thuis met kind veel groter. Ook veel meer last gehad van kraamtranen, onzekerheid ed. Bij de tweede was dit minder. Slaapgebrek blijft erin hakken.”
- “Vermoeiend! Tegenstrijdige adviezen, onwennig. Vertrouw op je eigen intuïtie! Toch een beetje aan je lot over gelaten door gebrekkige informatie over borstvoeding, voeding, verloop van herstel, ‘kinderziektes’.”
- “Ik was uitgeput, lichamelijk zwak (kapot gemaakt), snel overprikkeld, achteraf gezien dichtbij een postpartum depressie. wel genieten interactie met zoon.”
- “Moeilijk en zwaar. Borstvoeding lukte eerst niet, na een zware bevalling was m’n lijf echt kapot en ‘t enige wat m’n zoontje deed was krijsen, 7 a 8 u per dag. Ik hield (en hou natuurlijk)zielsveel van ‘m maar die eerste weken waren verschrikkelijk.”
- “Veel onzekerheid. Heftig wat er gebeurde. Mezelf opnieuw leren kennen. Veel steun vanuit omgeving. Terugkijkend moeilijke periode.”
- “Heftig, slopend, gelukkig, bijzonder, vermoeiend, waardevol, eenzaam, verbindend, ontluisterend, geweldig, spannend, vol hormonen, emotioneel, liefdevol, verrassend, overdonderend.”
- “Na de eerste was het ronduit afschuwelijk: hij had een slechte Apgarscore. Werd direct weggehaald en we hoorden pas door een fout vh ziekenhuis na 3 uur dat hij nog leefde. Te weinig uitleg, ook daarna. Iedereen had kindje bij zich en ik niet. Na thuiskomst ziekenhuis van 5 dagen was er voor kraamzorg nog 1 dag. Dat was veel te kort qua begeleiding, omdat ik pas na een maand weer kon lopen. Er zou extra hulp moeten worden aangeboden omdat je als je ziek bent niet weet wat de mogelijkheden zijn. Zo ook met een kind wat 8 welen lang bijna non stop huilt en de arts zegt: alle kindjes hebben krampjes (bleek later allergie). Teveel alleen ronddobberen dus.”
- “De eerste week vond ik heftig door de pijn en door de adrenaline sliep ik niet, daarna werd alles beter.”
- “De lichamelijke klachten waren fors bij alle 3 borstontsteking gehad of meerdere keren zelfs met alle gevolgen van dien, waren zwaar.”
- “De eerste 3 maanden heftig en negatief. Daarna ging het beter gelukkig.”
- “Negatief: eerste jaar- slapeloze nachten en allerlei klachten. Na 1.5 jaar, waren de negatieve zaken grotendeels opgelost en heb ik echt kunnen genieten.”
- “De eerste 6 wkn na bevalling. Na 32 jr een vrij leventje te hebben geleid ineens volop verantwoordelijk voor een veel aandacht vragende baby. Best zwaar, moeilijk en mooi tegelijk…”
- “Kraamtranen bij eerste. Daarna met name na een week of 5/6/7/8, als de vermoeidheid echt begint toe te slaan.”
- “De eerste 17 weken door spanning, gaat het wel goed. Eerste 6 mnd kind, balans vinden tussen je eigen ik, moeder zijn en werken.”
- “De eerste was een huilbaby met allerlei verborgen kwalen (verborgen reflux, koemelkeiwitten allergie zonder zichtbare signalen) Hierin word je als moeder niet serieus genomen als het niet aan de standaarden voldoet. Gevolg; 8 maanden gehuild en zelf van alles uitgeprobeerd.”
- “Na drie maanden en dan toch terugval mbt bekken. Na 9 maanden hersteloperatie.”
- “De eerste zes weken na de bevalling, waarbij ik de eerste drie weken niet zelfstandig voor mijn zoon kon zorgen. Daarna werd mijn conditie langzaam aan beter. Ben nog steeds niet ‘de oude’.”
- “De eerste 6 tot 8 weken omdat ik een huilbaby had. Dat was echt heel heftig. De eerste dagen waren bizar. Alle kanten op. Heb nog nooit zo veel gehuild. Van geluk van onzekerheid.”
- “De periode van ziekte van onze baby geweest, eindeloos heen en weer van huis naar werk en van werk naar het ziekenhuis, niet altijd in die volgorde en meerdere keren op een dag.”
- “De weken na de bevalling vond ik negatief.”
- “De periode direct na de bevalling. Ook was onze eerste een huilbaby. 7 uur per dag huilen was eerder regel dan uitzondering. Dit heeft ongeveer een jaar aangehouden.
- “Bevalling! En de slapeloze nachten de eerste drie jaar!”
- “Reflux periode na geboorte was heftig dat duurde 13 weken. Ook verwerken van vreselijke pijn( daardoor bijna buiten bewustzijn) ivm placenta problemen bij tweede dat heeft wel een paar maanden geduurd voordat het een plek had. “
- “De eerste 2,5 week ongeveer. Ze heeft op de neonatologie gelegen geen leuke tijd. Zelf naar huis moeten zonder kindje is vreselijk!”
- “Heftig in negatieve zin omdat ik niet ‘s nachts in het ziekenhuis mocht blijven en elke dag op en neer moest. Zo had ik niet het gevoel dat ik mijn partner de juiste steun kon geven.”
- “Alle negatieve emoties en irritaties zijn van zo’n korte duur als ik kijk naar mijn kind en zijn glimlach.”
- “Ik weet alleen niet of je te realistisch ‘moet’ zijn in het uitspreken van de grijze/roze wolk, veranderingen in het leven etc. Niet iedereen wil dit horen of geloofd het als het je eerste kindje is.”
- “De bevalling was pittig, maar het herstel daarvan vond ik veel zwaarder. “
