Depressie of grijze wolk.
Veel mensen ervaren eigenlijk de beroemde ‘roze wolk’ niet zo, en sommigen hebben het zelfs over een grijze wolk. Als mensen om je heen dan vooral roepen ‘geniet ervan he?!’ kan dat heel lastig zijn, want hoe doe je dat dan? Ook een roze wolk kan overigens veel klachten en onvoorziene zaken bevatten.
Wist je dat maar liefst 80% van de nieuwbakken moeders psychologische klachten heeft? Een depressie is een relatief veelvoorkomende complicatie tijdens en na de zwangerschap (ongeveer 1 op de tien moeders maar ook bij vaders). Dit is een grotendeels hormonaal bepaalde zaak. Maar ook wanneer er geen sprake is van een depressie is er nog een groot gebied tussen zwart en roze in, wat dus eigenlijk heel normaal is maar toch vaak niet benoemd wordt. We vinden het belangrijk dat beide bespreekbaar zijn.
Hieronder volgens quotes van mensen over hun klachten en/of grijze wolk:
- “Ik miste een realistisch beeld over de impact van een baby op je leven. Ik miste ook meerdere perspectieven, de ene persoon gaat het moederschap gemakkelijk af een ander minder.”
- “Ik heb de zwangerschap en de periode daarna niet als heel blij ervaren. En het voelt een beetje als een taboe om daarover te praten. Ik had het graag daarover willen hebben.”
- “De roze wolk?? Bestaat niet!!”
- “Had een hele nare zwangerschap met constant veel bekkenklachten en heel veel buikklachten, kon bijna niks zelf. Dan moet je zelf hulp zien te krijgen van familie en vrienden, gelukkig kreeg ik die, ook van de kerk kwamen ze 1x per week helpen. Maar ik was niet erg dik, dan lijkt het alsof mensen je niet begrijpen,”
- “Tijdens eerste zwangerschap 7 maanden misselijk geweest. Terwijl iedereen zei dat het na 3 maanden over zou zijn.”
- “Periode vlak na bevalling: round the clock voeden, weinig slaap, gierende hormonen en bergen emoties.”
- “Kraamtijd vond ik verschrikkelijk. Denk vanwege het overlijden van mijn moeder maar kon het ook geen pnd noemen. Volgende keer geen kraambezoek maar een borrel. Te veel beïnvloed en heb de kraamtijd als zeer rot ervaren.”
- “Heel naar, voelde me erg ongelukkig, was de eerste 3 maanden erg beroerd en had last van maagzuur, hierna begonnen de buikklachten en de bekkenklachten, ik kon bijna niks, alles was teveel. Normaal ben ik een bezig persoon, had daarom erg moeite met accepteren van hulp, heb dit ook veel te lang uitgesteld. “
- “Had van buitenstaanders het idee dat ze me niet begrepen, ik had maar een klein buikje, maar enorm veel last, moest met 22 weken al stoppen met werken, Had heel veel harde buiken, ik was daarom ook heel erg blij dat ik ruim 3 weken te vroeg ben bevallen.”
- “Drama, veel huilen, veel pijn, maar toch ook wel weer van momenten kunnen genieten.”
- “Blij en trots bij alle 3 maar afhankelijk van mijn lichamelijk welzijn soms verdrietig. Ik heb geen roze wolk ervaren , ook geen grijze maar gewoon blauw. Dit was mijn realiteit.”
- “Ik voelde me afschuwelijk met een huilbaby in een klasje babymassage met allemaal gelukkige moeders om me heen, terwijl ik niet wist hoe ik het uur door moest komen met mijn schreeuwende baby!”
- “Een ziekenhuisverblijf van ruim twee weken. Als jonge ouders is dat verschrikkelijk. Het gevoel steeds je kindje alleen te moeten laten. En eenmaal thuis ontzettend wennen aan het nieuwe leven.”
- “Verwachting was een roze wolk. Maar werkelijk was anders. Baby had SUA en waarschijnlijk daardoor te vroeg geboren. Slechte begeleiding vanuit de echopraktijk.”
- “Ik had een huilbaby en een zieke man, daar had ik graag wat praktische ondersteuning bij gewild.”
- “Tijdens mijn zwangerschap had ik niet echt behoefte aan lotgenotencontact. Ik wilde eigen verwachtingen en dromen ontwikkelen los van anderen, wel samen met mijn partner maar wel in een cocon. Erna had ik wel behoefte om met andere verse ouders stil te staan bij mijn en hun beleving. Ik vond het ouderschap geen makkelijke aangelegenheid en had geen behoefte aan zoete verhaaltjes zeg maar. Juist ook de mindere kanten van deze fase mogen benoemd worden volgens mij. Dat ervaarde ik als steunend.”
- “Als het tegenzit (kind dat alleen maar huilde ivm allergie): hulp, uitleg, aandacht, dat miste ik.”
- “Zwaar, waarom zegt niemand dat het zo is?! Vermoeiend, allerlei klachten.”
- “De eerste periode? Verschrikkelijk!”
- “Pittig, pijn door de hechtingen, borstvoeding ging niet vanzelf.”
- “Ik kan me de dwanggedachten van die tijd nog goed herinneren.”
- “Klote! Door de PE en HELLP was ik er niet goed bij en heb dus best wat gemist! Ook zwaarder herstel door keizersnede.”
- “Go with the flow. Je wordt geleefd en ik was ‘blij’ als de kraamtijd voorbij was en ik mezelf weer wat herkende in gedrag en emoties.”
- “Grijze wolk, onzeker, depressie.”
- “De nasleep van de bevalling en de rommelige start met kraamzorg vond ik naar. Ook de ontregeling van hormonen (denk aan kraamtranen) overvielen me. De weken die volgden waren mogelijk nog heftiger, met name omdat baby veel huilde en ik er voor mijn gevoel ineens voor een groot deel alleen voor stond.”
- “Moe, hectisch, onzeker. Vlak na de bevalling ook euforisch en rustig. Een week daarna (tot nu, 4 weken later) eigenlijk vooral somber en paniekerig. Ik voel me heel beperkt.”
- “Pittig, slopend, paniekerig, mat, somber, uitgeput, open, kwetsbaar, mooi/pril. Ik zat niet goed in mijn vel de eerste 3 maanden na de bevalling. Heftig om zo’n verantwoordelijkheid te dragen, bewust van hoe kwetsbaar zo’n baby is, me schuldig voelend over m’n negatieve gevoelens, voorzichtig een band opbouwend met m’n dochter.”
- “Even wennen aan wezentje dat jouw leven dicteert. Overgeven aan onzekerheid en feit dat niets loopt zoals je verwacht/wilt. Accepteren en loslaten.”
- “Heel heftig. Ik wist niet goed wat ik moest doen, had moeite met het aanpassen aan het ritme met een baby. Veel onverwerkte zaken uit het verleden (gezinsdynamiek) kwamen plotseling naar boven. Kwam er ook achter dat ik in een ongezonde relatie zat waar ik uit moest komen, wat leidde tot een breuk in de relatie.”
- “Heel mooi en heel zwaar. Bij een eerste kind vond ik de overgang naar ineens thuis met kind veel groter. Ook veel meer last gehad van kraamtranen, onzekerheid ed. Bij de tweede was dit minder. Slaapgebrek blijft erin hakken.”
- “Vermoeiend! Tegenstrijdige adviezen, onwennig. Vertrouw op je eigen intuïtie! Toch een beetje aan je lot over gelaten door gebrekkige informatie over borstvoeding, voeding, verloop van herstel, ‘kinderziektes’.”
- “Ik was uitgeput, lichamelijk zwak (kapot gemaakt), snel overprikkeld, achteraf gezien dichtbij een postpartum depressie. wel genieten interactie met zoon.”
- “Moeilijk en zwaar. Borstvoeding lukte eerst niet, na een zware bevalling was m’n lijf echt kapot en ‘t enige wat m’n zoontje deed was krijsen, 7 a 8 u per dag. Ik hield (en hou natuurlijk)zielsveel van ‘m maar die eerste weken waren verschrikkelijk.”
- “Veel onzekerheid. Heftig wat er gebeurde. Mezelf opnieuw leren kennen. Veel steun vanuit omgeving. Terugkijkend moeilijke periode.”
- “Heftig, slopend, gelukkig, bijzonder, vermoeiend, waardevol, eenzaam, verbindend, ontluisterend, geweldig, spannend, vol hormonen, emotioneel, liefdevol, verrassend, overdonderend.”
- “Na de eerste was het ronduit afschuwelijk: hij had een slechte Apgarscore. Werd direct weggehaald en we hoorden pas door een fout vh ziekenhuis na 3 uur dat hij nog leefde. Te weinig uitleg, ook daarna. Iedereen had kindje bij zich en ik niet. Na thuiskomst ziekenhuis van 5 dagen was er voor kraamzorg nog 1 dag. Dat was veel te kort qua begeleiding, omdat ik pas na een maand weer kon lopen. Er zou extra hulp moeten worden aangeboden omdat je als je ziek bent niet weet wat de mogelijkheden zijn. Zo ook met een kind wat 8 welen lang bijna non stop huilt en de arts zegt: alle kindjes hebben krampjes (bleek later allergie). Teveel alleen ronddobberen dus.”
- “De eerste week vond ik heftig door de pijn en door de adrenaline sliep ik niet, daarna werd alles beter.”
- “De lichamelijke klachten waren fors bij alle 3 borstontsteking gehad of meerdere keren zelfs met alle gevolgen van dien, waren zwaar.”
- “De eerste 3 maanden heftig en negatief. Daarna ging het beter gelukkig.”
- “Negatief: eerste jaar- slapeloze nachten en allerlei klachten. Na 1.5 jaar, waren de negatieve zaken grotendeels opgelost en heb ik echt kunnen genieten.”
- “De eerste 6 wkn na bevalling. Na 32 jr een vrij leventje te hebben geleid ineens volop verantwoordelijk voor een veel aandacht vragende baby. Best zwaar, moeilijk en mooi tegelijk…”
- “Kraamtranen bij eerste. Daarna met name na een week of 5/6/7/8, als de vermoeidheid echt begint toe te slaan.”
- “De eerste 17 weken door spanning, gaat het wel goed. Eerste 6 mnd kind, balans vinden tussen je eigen ik, moeder zijn en werken.”
- “De eerste was een huilbaby met allerlei verborgen kwalen (verborgen reflux, koemelkeiwitten allergie zonder zichtbare signalen) Hierin word je als moeder niet serieus genomen als het niet aan de standaarden voldoet. Gevolg; 8 maanden gehuild en zelf van alles uitgeprobeerd.”
- “Na drie maanden en dan toch terugval mbt bekken. Na 9 maanden hersteloperatie.”
- “De eerste zes weken na de bevalling, waarbij ik de eerste drie weken niet zelfstandig voor mijn zoon kon zorgen. Daarna werd mijn conditie langzaam aan beter. Ben nog steeds niet ‘de oude’.”
- “De eerste 6 tot 8 weken omdat ik een huilbaby had. Dat was echt heel heftig. De eerste dagen waren bizar. Alle kanten op. Heb nog nooit zo veel gehuild. Van geluk van onzekerheid.”
- “De periode van ziekte van onze baby geweest, eindeloos heen en weer van huis naar werk en van werk naar het ziekenhuis, niet altijd in die volgorde en meerdere keren op een dag.”
- “De weken na de bevalling vond ik negatief.”
- “De periode direct na de bevalling. Ook was onze eerste een huilbaby. 7 uur per dag huilen was eerder regel dan uitzondering. Dit heeft ongeveer een jaar aangehouden.”
- “Mijn kindje is nog niet geboren. Tot op heden vind ik de lichamelijke kwalen die erbij komen kijken heftig maar houd ik mezelf voor dat het voor een goed doel is. Daarnaast merk ik wel dat ik er moeite mee heb om mijn zwangerschap te combineren met mijn werk. Ik hoop dat mij dit verder in mijn zwangerschap beter af zal gaan.”
- “Bevalling! En de slapeloze nachten de eerste drie jaar!”
- “Ik vond het moeilijk dat het bij ons langer duurde om zwanger te worden. Je ziet zo veel mensen om je heen zwanger worden en kinderen krijgen. Ik voelde me een beetje buitengesloten, bang dat het niet zou lukken.”
- “Eerste periode zwangerschap bracht de meeste ongemakken met zich mee. En het is dan erg wennen aan het idee en je veranderende lichaam/gesteldheid.”
- “Reflux periode na geboorte was heftig dat duurde 13 weken. Ook verwerken van vreselijke pijn( daardoor bijna buiten bewustzijn) ivm placenta problemen bij tweede dat heeft wel een paar maanden geduurd voordat het een plek had. “
- “De periode van hele erge misselijkheid.”
- “De eerste 2,5 week ongeveer. Ze heeft op de neonatologie gelegen geen leuke tijd. Zelf naar huis moeten zonder kindje is vreselijk!”
- “Heftig in negatieve zin omdat ik niet ‘s nachts in het ziekenhuis mocht blijven en elke dag op en neer moest. Zo had ik niet het gevoel dat ik mijn partner de juiste steun kon geven.”
- “De zwangerschap door lichamelijke ongemakken waardoor ik erg afhankelijk was en weinig kon.”
- “Alle negatieve emoties en irritaties zijn van zo’n korte duur als ik kijk naar mijn kind en zijn glimlach.”
- “Ik weet alleen niet of je te realistisch ‘moet’ zijn in het uitspreken van de grijze/roze wolk, veranderingen in het leven etc. Niet iedereen wil dit horen of geloofd het als het je eerste kindje is.”
- “De bevalling was pittig, maar het herstel daarvan vond ik veel zwaarder. “
