Ouderschap.

Natuurlijk is het nauwelijks mogelijk om te weten hoe het is als vader of moeder. Je hebt er misschien een voorstelling van gemaakt van het ouderschap en hebt misschien van anderen het één en ander gehoord, maar hoe het echt is, dat merk je pas als het zo ver is. Want dan weet je ook pas hoe je zelf op je kleintje en de situatie reageert. 

Het gaat vaak over het fysieke: hoe je moet bevallen en hoe je kindje het moet doen maar vaak niet over de enorme omslag in je leven, hoe je een goede ouder kunt zijn. Vaders worden hier helemaal vaak een beetje vergeten, terwijl de omslag in hun leven evengoed groot is. Als de kraamzorg eenmaal vertrokken is, is het vaak een kwestie van zelf uitzoeken wat je denkt dat goed is. Voel jij je hier prettig bij? Prima natuurlijk! 

Sommigen laten het liefste gewoon over zich heen komen wat er allemaal gebeurt. Maar anderen vinden het prettig zich meer voor te bereiden, of merken dat ze er niet zelf of met hun partner uitkomen, of willen gewoon wat sparren met andere ouders of een professional: weet ons dan te vinden! Laagdrempelig denken we mee. 

Hieronder quotes van ouders over wat je kunt verwachten of hoe dat bij hen ging:

  • “Zo mooi maar ook vermoeiend! ;)”
  • “Ik vond de begin periode erg verwarrend.”
  • “Geen enkele verwachting rondom het ouderschap was juist.”
  • “Na een paar weken helemaal kapot vanwege het slaapgebrek. Maar nog steeds helemaal verliefd op de baby. Te veel gewoon willen doen. Zeg maar zoals voor het kind er was. Ervaren dat er iets is wat voor alles komt, ook voor jezelf, zonder dat je erover hoeft na te denken.”
  • “Veel onzekerheid. Heftig wat er gebeurde. Mezelf opnieuw leren kennen.”
  • “De eerste vier maanden vond ik heftig omdat mijn baby veel huilde en ik mijn verwachtingen moest bijstellen. Ik had gehoopt om in mijn verlofperiode van alles te ondernemen met mijn kind (uitgebreid koffie drinken met vriendinnen terwijl kind zou slapen in de wagen, weer uitgebreid kunnen tafelen in een restaurant). Dit kon niet met mijn baby.”
  • Het eerste jaar ongeveer vond ik wel heftig, lekker cliché, maar het duurde lang te wennen aan zo een diepgaande verandering. Alles moet opnieuw worden uitgedacht, alles moet een nieuw ritme krijgen en als je het te pakken denkt te hebben gooit de baby alles weer om door een ontwikkelsprong, tand, verandering van ritme enzovoorts zonder dat jij zeker weet waar het aan ligt. Het niets zeker weten en constant veranderen en zoeken was zwaar. De baby zelf en het langzaam worden van een gezin was er mooi. Maar je moet van andere dingen leren genieten en misschien wel opnieuw leren genieten. Voor mij gold dat mijn hele kijk op leven en mens zijn op zijn kop ging, maar ik ben dan ook een beetje een filosoof.”
  • “Ik vond het ouderschap geen makkelijke aangelegenheid en had geen behoefte aan zoete verhaaltjes zeg maar.”
  • “De verandering van mijzelf en mijn omgeving; voor de geboorte dacht ik dat het leven zoals ik dat gewend was grotendeels kon blijven bestaan, inmiddels ervaren dat er juist maar een klein deel van overblijft.”
  • “Even wennen aan wezentje dat jouw leven dicteert. Overgeven aan onzekerheid en feit dat niets loopt zoals je verwacht/wilt. Accepteren en loslaten.”
  • “Na 32 jr een vrij leventje te hebben geleid ineens volop verantwoordelijk voor een veel aandacht vragende baby. Best zwaar, moeilijk en mooi tegelijk…”
  • “Eerste 6mnd kind, balans vinden tussen je eigen ik, moeder zijn en werken.”
  • “Ik vond het slaaptekort heel heftig, en ook wanneer iemand anders de zorg voor mijn kindje op zich nam kon ik me maar moeilijk ontspannen.”
  • “Het krijgen van een kind heeft zo n grote impact op je leven, vooral als werkende moeder.”
  • “Iemand wel mogen vertellen wat een alles veranderende gebeurtenis het zou zijn. Niet dat ik het had kunnen bevatten, maar er is ook niemand die het gezegd heeft.”
  • “Het vierentwintig uur per dag gebonden zijn, daar had ik toch geen rekening mee gehouden.”
  • “Heel heftig. Ik wist niet goed wat ik moest doen, had moeite met het aanpassen aan het ritme met een baby. Veel onverwerkte zaken uit het verleden (gezinsdynamiek) kwamen plotseling naar boven. Kwam er ook achter dat ik in een ongezonde relatie zat waar ik uit moest komen, wat leidde tot een breuk in de relatie.”
  • “Leuk, pittig, erg wennen aan grote omslag in leven, soms best zwaar. Vanaf een week of 5-6 steeds leuker en makkelijker. Nu, na 17 wkn: volop genieten!!”
  • “Heel mooi en heel zwaar. Bij een eerste kind vond ik de overgang naar ineens thuis met kind veel groter.”
  • “Duurt lang voor je weer balans van eigen leven terugvindt.”
  • “Opluchting kindje gezond. Ultiem geluk! Na eerst niet zwanger te kunnen worden en nu 2 kindjes voel ik me gezegend.”
  • “Ik voel me heel beperkt.”
  • “Pittig, slopend, paniekerig, mat, somber, uitgeput, open, kwetsbaar, mooi/pril. Ik zat niet goed in mijn vel de eerste 3 maanden na de bevalling. Heftig om zo’n verantwoordelijkheid te dragen, bewust van hoe kwetsbaar zo’n baby is, me schuldig voelend over m’n negatieve gevoelens, voorzichtig een band opbouwend met m’n dochter.”
  • Slapeloze nachten de eerste drie jaar!”
  • “Na 4 maanden werken. Baby dan al ‘moeten’ loslaten na een intensieve periode van mijn nieuwe leven. Wel positief want werken vind ik een mooie balans naast het moederschap.”
  • “Geweldig en overweldigend tegelijkertijd.”