Balans vinden en houden

Ingezonden blog

“Moeder zijn, dat is nogal een aardverschuiving. Zorgen voor de kinderen, je relatie goed houden, huishouden, werken, tijd voor sport of hobby, contact houden met vrienden en familie. Ik vind het best krap in die 24 uur per dag die we hebben. En om het allemaal goed te laten verlopen zit er een aardig strak schema achter om dit alles te bolwerken, zeker op de dagen van school en werk. Alhoewel de weekenden ook al snel gevuld worden met verjaardagen, boodschappen maar dan wel op een wat rustiger tempo met het gezin. Als je goed in je vel zit en met de kinderen gaat het goed dan loopt het allemaal als vanzelf. Je hebt een leuke baan, een partner die goed in zijn vel zit, financieel geen zorgen. Maar als één van deze pilaren omvalt raakt het uit balans.

Stress, spanning, schouders eronder, een tandje harder lopen. Gevoelens en emoties die eigenlijk helemaal niet passen in die krappe 24 uur die een dag telt. Negeren heeft geen zin, het maakt de klachten alleen maar erger. In mijn geval is dat een partner met een burnout, waardoor ik mij vaker dan me lief is kwetsbaar voel en ik op zoek ben naar de juiste balans voor mezelf. Ik steek aandacht en tijd in hobby’s en doe leuke dingen, ook op mijn werk zijn er extra uitdagingen die ik graag aanga. Me-time is goed lees ik overal. Maar soms vraag ik me af als ik weer eens het gevoel heb mezelf bijna voorbij te rennen op momenten dat het met mijn partner niet goed gaat en alles mij aanvliegt, maak ik wel de juiste keuze in me-time? Want ja ik ben in volle aandacht met een hobby bezig en met niets anders dan dat, maar dat echte contact met mezelf, vind ik dat hierin wel voldoende?

Wat mij helpt is om letterlijk met mijn voeten op de grond te staan en te ‘voelen’ dat ik de grond aanraak. Dat is mijn basis, iedere stap opnieuw, de grond voelen onder mijn voeten. Vanuit die basis kan ik weer helder nadenken en ook eens een stap rustiger aandoen als dat nodig is. Mijn eigen tempo bepalen in alle drukte. Het tempo dat bij mij past op dat moment. Zolang als ik voel dat ik het nodig heb zet ik mijn voeten bewust in de ‘aarde’ . Om dan ook bewust keuzes te maken; doet het mij goed om vanavond naar dat leuke uitje heen te gaan? Hoe voel ik mij; is dat prima of heb ik de rust in mijn lijf nu harder nodig, om weer even op te laden, en de volgende keer wel weer mee te gaan? Bewust maak ik een keuze. Wat anderen ervan denken maakt mij niet uit want dit is mijn gevoel, mijn waarheid. Zo ben ik. En soms als ik het nodig heb om weer tot mezelf te komen, is dit voor mij terugkomen naar de basis. En die basis is zó belangrijk heb ik gemerkt sinds ik moeder ben. Mijn welzijn, mijn basis, is het allerbelangrijkste. Want dan kan ik de wereld aan. Een stabiele basis wil ik aan mijn kinderen doorgeven, als ze hun eigen levensweg bewandelen met eigen uitdagingen. Als die basis er is dan komt het goed, en wie kan dit beter als voorbeeld geven dan ikzelf.”