Slapen, dromen en wakker liggen

Blog Mysterie Zwangere 10

“Vannacht was het weer zover, heb urenlang met een geit door een stad in een warm land lopen sjouwen…. Je kan dat beest toch moeilijk zomaar ergens achter laten 😉Rond een uur of twee word ik dan wakker omdat zo’n beest natuurlijk behoorlijk op mijn blaas drukt.

De nacht ervoor was het omdat de begrafenis van mijn vriend lang duurde en ik niet midden in de dienst naar de wc kon en de nacht daarvoor had ik weer een andere goede reden om wakker te worden met een volle blaas en echt naar de wc te moeten.

Ben ik dan eenmaal terug in bed dan lukt het niet meer om terug te gaan naar mijn spannende dromen waar ik overigens kapot van wakker wordt. Wel is het mogelijk om allemaal andere dingen te bedenken met bijpassende plaatjes erbij. Dit is vast geen dagdromen, maar slapen kan ik het ook niet noemen. Het liefst denk ik dan niet aan het werk, dingen die ik nog moet regelen of hoe mijn droom precies ging want in het algemeen weet ik dan zeker dat ik klaar wakker ben.

Elke nacht weer probeer ik een rustig plaatje te bedenken, want als ik dan niet echt slaap dan kom ik in ieder geval tot rust. Het liefst zie ik mezelf zitten in een stoel, park, desnoods op het strand met zo’n klein hummeltje in mijn armen. Maar hoe levendig mijn fantasie ook is daar midden in de nacht, het plaatje zien van mij met de baby dat lukt maar niet. Dit was bij mijn eerste ook al zo. Grappig hoe je prima weet welk ideaal plaatje je zou willen voordat je zwanger wordt maar zodra ik zwanger ben kan ik het toch niet echt voor me zien. Niet dat ik dan spijt heb maar me de rustige of fijne momenten voorstellen dat kan ik niet. De chaotische, drukke en moeilijke momenten eigenlijk ook niet. Tenminste die zie ik niet voor me, wel kan ik ze redeneren.

Dus zie ik in die nachten momenten voor me van de dag waarop er van alles tegelijk gebeurde en vraag me af hoe ik zo’n situatie met twee kinderen zou aanpakken. Zo’n moment dat je uit je werk, je zoontje hebt opgehaald bij de opvang, rond half zeven nog aan het eten koken moet beginnen. Hij wil natuurlijk niet zelf spelen maar graag bij mama kijken. Maar vergeet niet dat hij ook dorst heeft en nog even naar de wc moet en het liefst heeft dat je geen eten snijd om in de pan te doen, maar liever het snijd om gelijk in zijn mond te verdwijnen. Dat terwijl jij het belangrijk vindt om echt rond kwart voor zeven het eten op tafel te hebben want hij moet om half 8 alweer naar bed en wil ook zo graag nog even met je spelen. Hoe ziet dat plaatje eruit met tegelijk een baby’tje in de draagdoek of misschien juist huilend in de box of toch in een stoeltje waar je steeds naar toe moet om het interessant te houden?

Het liefst zie ik het plaatje dat ik lekker even ga zitten en kijk naar mijn zoontjes die allebei mijn aandacht willen terwijl er zoveel moet gebeuren en dat ik in die stoel vreselijk om mezelf en de situatie moet lachen. Helaas. Mijn fantasie gaat niet zover, dus nemen mijn gedachtes het meestal over en bedenk ik wat ik in het hier en nu moet doen in plaats van wat ik in de toekomst graag zou willen. Als ik dan rond een uur of half zeven in slaap val en rond acht uur mijn zoontje hoor roepen door de babyfoon (ik weet het daar heb ik mazzel mee) denk ik als eerste; tja met twee kinderen zal ik wel helemaal nooit meer uitgeslapen wakker worden!”