2-3 maanden

Wendy over de eerste maanden, man wat herkenbaar weer… en hilarisch ook!

“De allerergste confrontaties met jezelf, je man en je omgeving heb je nu al wel gezien. Denk je. Maar je hormonen kabbelen nog steeds op het level van de K2 naar de Kilimanjaro. De eerste is de dodelijkste berg. Schijnt een enorm technisch geklauter te zijn voordat je deze aan je palmares mag toevoegen. Nou, hey, het lijkt het ouderschap wel! Dat lintje ga ik pakken kan ik je vertellen……

Drie maanden

Je baby is drie maanden en dan gaat het snel. Ze verdwijnen als sneeuw voor de zon. De plooien trekken strak, de ogen gaan open, er is meer communicatie met aankijken, ze lachen naar je en de uitdrukkingen worden anders. Ineens gaat langzaamaan het fragile van je baby weg en dat gebeurde vrij rap! Heb je het gezien? Zo snel! Op het moment dat je maat 50 op staat te ruimen, breken je vliezen nog een keer maar dan in je ooghoeken want man o man, wat heb ik staan janken! De mascara versmolt samen met mijn oogwit en een donker gevoel kwam over mij heen; gaat het zo snel? Maar natuurlijk moest baby nog verder in 56 en moest zelfs 62 nog komen. Maar op dat moment zie je dat even niet.

De borstvoeding

Dat was al hard werken. Wat heb ik het vervloekt! ‘’Jij wil toch ook dat ons kind borstvoeding krijgt?’’ Oh jongens, wat heb ik mijn vent vaak tieten gewenst! Zo, kun je daar even een uurtje tegenaan liggen clusteren! (hoewel ik nu graag zou willen dat ze nog zo lang bij mij lag) Vanaf nu beginnen ook de vragen voorzichtig te komen namelijk, hoe lang je borstvoeding wilt gaan geven. De bemoeienissen en de verwondering, komen langzaamaan op gang. Opnieuw wordt je als moeder enorm onzeker. Je weet immers niet hoeveel melk er in je baby gaat en als tante Magda uit Zaandam dan stelt dat baby honger heeft, dan kun je maar twee dingen doen! Slaan of aanleggen..en dan heb ik het natuurlijk niet over de baby.”

De rest van deze mooie blog ook lezen? Kijk hier:
https://koekandsophie.wordpress.com/2017/07/12/2-3-maanden-maar-het-is-zo-mooi/